- Ana Sayfa
- Jacques Rancière
JACQUES RANCIÉRE, 1940'ta Cezayir'de dünyaya geldi. Paris'te École Normale Supérieure'de yapısalcı Marksist filozof Louis Althusser'in gözetiminde felsefe okudu. 1969'da, o dönem yeni kurulan ve daha sonra Université Paris VIII adını alacak olan (1971) Centre Universitaire Expérimental de Vincennes'deki felsefe bölümünün akademik kadrosuna girdi ve 2000 yılında emekli olup ayrılana dek orada ders verdi. Althusser'in hazırladığı Kapital'i Okumak adlı oylumlu derlemeye "1844 Elyazmaları'ndan Kapital'e Eleştiri Kavramı ve Politik İktisadın Eleştirisi" başlıklı makalesiyle katkıda bulundu. Mayıs 1968'de patlak veren öğrenci ve işçi ayaklanmalarının ardından, entelektüelin zorunlu işlevini vurgulayan duruşu nedeniyle Althusser ile arasına mesafe koydu. İşçilerin uğradıkları zulmü kendi başlarına kavrayabileceklerini ve özgürleşmek için teorisyenlerden oluşan bir kaymak tabakanın rehberliğine ihtiyaçları olmadığını ileri sürdü. 1974'te Althusser'e itirazlarını sıraladığı La Leçon d'Althusser'i ve 1983'te de genel olarak Batılı filozoflar arasında kabul gören, işçilerin ciddi düşünme kabiliyetinden yoksun olduğu varsayımının altını oyduğu Filozof ve Yoksulları'nı yayımladı. Kökten eşitliği savundu. Ona göre hâkim eşitsiz sosyal düzenin temelinde, bireylerin zihinsel yetilerindeki farklılıklara dair apaçık doğru kabul edilen dayanaksız savlar yatıyordu. 1987'de yayımlanan Cahil Hoca kitabında, 19. yüzyılda yaşamış Fransız eğitimbilimci Jean-Joseph Jacotot'dan hareketle, eğitim seviyesi ne olursa olsun herkesin öğrencilerin kendi yeteneklerini keşfedip geliştirmelerini sağlayacak pedagojik teknikleri kullanarak başkalarına ders verebileceği fikrini siyasal açılımlarını göz önünde bulundurarak tarihsel bir düzlemde ele aldı. Siyasetin estetik ve estetiğin de siyasal boyutu üzerinde dururken, bu ikisi arasındaki karşılıklı ilişkiyi duyumsanır olanın paylaşımı (le partage du sensible) üzerinden tanımladı. Ayrıca etik, temsili ve estetik olmak üzere üç sanatsal "rejim" olduğunu ve bunlardan bir tek modernizmin yükselişini de kuşatan estetik rejimde sanatın kendi başına değerli sayıldığını savundu. Türkçeye pek çok yapıtı çevrilen Rancière'in öne çıkan bazı kitapları: La Nuit des prolétaires (Proleterlerin Gecesi, 1981); Siyasalın Kıyısında (1990); Tarihin Adları (1993); Estetiğin Huzursuzluğu (2004); Demokrasi Nefreti (2005).
Rancière'in yayınevimizin Red Kitaplığı dizisi kapsamında çıkan diğer kitabı: Uzlaşı Çağına Notlar (çev. Didem Tuna, 2019).
Yazarın Kitapları
-
93,75 125,00
-
105,00 140,00
Kitaplar
- Türkçe Edebiyat
- Roman
- Öykü
- Deneme
- Şiir
- Diğer
- Dünya Edebiyatı
- Roman
- Öykü
- Deneme
- Şiir
- Diğer
- Edebiyat Dışı/Diziler
- DüşünSel
- KentSel
- Red Kitaplığı
- Giriş Kitaplığı
- Araştırma/İnceleme
- Sanat Kitapları
- Geceyarısı Kitapları
- Yaşam Kitapları
- Kadın Kitaplığı
- LGBT Kitaplığı
- Queer Düş'ün Serisi
- Kötünün Estetiği Dizisi
- Gri Yeşil Kitaplığı
- Tarihe Tanıklık
- Cinsel Kitaplar
- Kültürel Tarih Kitaplığı
- KlasikSel
- Diğer
- Yakında Sel'de
- Yakında Sel'de
- Baskısı Tükenenler
- Tekrar Baskılar